Բաքվի շինծու դատավարությունում ներքաշված հայազգի ռազմագերիներին առաջադրված մեղադրանքները մեկը մյուսից անհեթեթ են, դրանք հատել են բանականության բոլոր հնարավոր սահմանները։ Այսպես, Արցախի անկախության համաժողովրդական հանրաքվեն, ոչ ավելի, ոչ պակաս, որակվել է իբրև իշխանության բռնի զավթում (ադրբեջանի քրեական օրենսգրքի 278-րդ հոդված)։ Մեղադրանքի բոլոր հոդվածները բացահայտ վկայում են ադրբեջանական իշխանության ներքին վախերի մասին, ակամա ընտրել են հենց այն հոդվածները, որոնք անմիջականորեն և աներկբա վերաբերում են իրենց արարքներին։ Երբ իրավիճակը թույլ տա արդեն իրենց նկատմամբ իրավաչափ հիմքերով նախաձեռնելու քրեական հետապնդում, շատ հեռու գնալու կարիք չի լինի՝ իրենց իսկ կողմից հարուցված քրեական գործերով հարկ կլինի զոհերի անունները ուղղակի փոխել իրական ոճրագործների անուններով։
Միջազգային և ցանկացած այլ ամորֆ կառույցների մասին չեմ խոսում՝ զուր է։
Գևորգ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ
Հ.Գ.
Ցավալի է, որ Ռուբեն Վարդանյանը հարկադրված է անմարդկային բռնությունների դեմ պայքարի միջոց դիտել հացադուլը, ինչը, ցավոք, որոշակի պահի անխուսափելիորեն ունենում է անդառնալի առողջական հետևանքներ ...